مهمد (ص) (داستان)

توضیح: این داستان در مجموعه داستان «چهار داستان» به ضمیمۀ سه داستان دیگر از همین نویسنده نیز منتشر شده است. و امکان خرید آن مجموعه از طریق این لینک وجود دارد.

نام کتاب: مهمد (ص)

نویسنده: مرتضا کربلایی لو

ناشر: سایت ادبیات اقلیت

تعداد صفحات: 32 صفحه

نوع فایل: PDF

سایت ادبیات اقلیت این کتاب الکترونیک را در قالب پی. دی. اف. و طبق توافق با مؤلف آن آماده‌سازی و منتشر کرده است و تمامی حقوق آن متعلق به این سایت و مؤلف کتاب است. هر گونه اقتباس، ترجمه و کپی‌برداری از تمامی یا قسمتی از کتاب منوط به اجازۀ کتبی ناشر است. ایمیل: [email protected] / تلگرام | اینتساگرام | فیس‌بوک: @Aghalliat / مهمد (ص) / مرتضا کربلایی لو.

***

آغاز داستان:

جگرکی سلطنت‌طلبی بود، به گواه دل‌های به‌سیخ‌کشیده که زیر شیشه می‌چیدند. چه، شاه بر قلوب حکومت می‌کرد. اما طباخی جمهوری‌خواهی بود. با سرها کار داشت. با پاها که بی‌آشتی بر خیابان بکوبند. حسن کله‌پز این‌شکلی گپ می‌زد با مردی سیاستمدار که تقی‌اف صدایش می‌کردند. بیست و هفتم حوت بود و هوا به وقت گرگ و میش، و زمستانی که هنوز چیره بود، بخار برخاسته از دیگ را سفیدتر می‌کرد. هر زمان تقی‌اف پیدایش می‌شد، کله‌پز نیش جمهوری‌خواهی دموکرات‌ها را می‌زد که به شکست انجامیده بود. وقتی با کون ملاقه مغز پخته را در کاسه می‌کوبید تا با آب چرب تحویل تقی‌اف بدهد، می‌گفت «این هم یک فقره دموقرات، قاتیِ جمهوری.»

تقی‌اف کنار پنجره نشسته بود رو به شرق و چشم‌انداز مقابلش ساختمان مجلس شورا بود. حسن کاسۀ لُعابی را روی میز گذاشت. تقی‌اف پیش از این‌که نان سنگک را ترید کند، دست توی جیب برد، به هوای سیگار انگار، اما چند فلفل سبز بیرون آورد و ریخت کنار کاسه. گویی قمار داشت با فلفل‌ها. حسن زود برنگشت به سکوی اجاق. صندلی عقب کشید نشست. «باز که دهانت را به آتش می‌کشی؟»

تقی‌اف تیز نگاه کرد. اما جوابی نداد.

حسن گفت: «یک چیزی بگو وَاِلا دلم می‌گیرد.»

تقی‌اف سر تکان داد. گفت: «دموکراسی این‌هاست، نه آنی که با ملاقه کوبیدی‌ش.»